Germaine Greer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Germaine Greer in 2013

Germaine Greer (Melbourne, 29 januari 1939) is een Australische literatuurwetenschapper en publiciste. Ze wordt beschouwd als een invloedrijke feministe. Ze is emeritus hoogleraar literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Warwick (Engeland) en was hoogleraar aan Newnham College van de Universiteit van Cambridge, waar ze ook studeerde.

Een van haar bekendste boeken is The female Eunuch (De vrouw als eunuch) uit 1970. Hierin neemt ze stelling tegen de man als heteroseksuele veroveraar. Ze nam ook stelling voor de emancipatie van de man, de bevrijding van zijn mythische last van superioriteitsgevoel.

Germaine Greer provoceerde met haar uitspraken en uitgaven. Zo omschreef ze zichzelf als een katholieke atheïst.[1] Een van haar laatste werken (The Beautiful Boy) was een boek met foto's van erotisch geëtaleerde mannelijke tieners.

Karel van de Graaf interviewde op 20 maart 1999 op Nederland 1 Germaine Greer over haar nieuwste boek. Greer stelde in dat interview dat het niet zo erg opschiet met de emancipatie van de vrouw. Omdat ze vindt dat het voor vrouwen eerder slechter is geworden, moeten vrouwen meer apart van mannen leven. Vrouwen die in de bedrijfswereld en de politiek terechtkomen, moeten zich aanpassen aan een typische mannenwereld met zijn codes, intriges, machtspelletjes, enzovoort. Het idee dat de vrouw aan het hoofd van een grote internationale onderneming die kan vervrouwelijken, vindt Greer onzin. Ze stelt dat dergelijke ondernemingen door mannen zijn gevormd en dat de bedrijfscultuur de vrouw aan de top (ver)vormt naar de heersende mores. De opmerking dat in de 21e eeuw bijna de helft van de gehuwde vrouwen niet buitenshuis wil werken, maar thuis aan de haard bij de kinderen wil blijven, vindt Greer geen inboeten van de feministische idee; de meeste vrouwen die buitenshuis werken hebben geen goede banen, worden vaak onderbetaald, hebben minder carrièremogelijkheden en kunnen zich niet altijd ontplooien. Bovendien vervullen ze de meeste huistaken. In die zin is de optie van vrouwen die niet meer wensen buitenshuis te werken een positieve attitude. Mannen willen, volgens Greer, niet voor kinderen zorgen. Bij gebrek aan vaderschap moet dan het collectief een soort vaderschap op zich nemen door de bekostiging van de kinderzorg. Ook dat zouden vaders, mannen, niet meer willen. In die zin stelt ze vast dat bij een scheiding de mannen rijker worden dan vrouwen: zij moeten immers vaak alleen de kinderen opvoeden en hiervoor betalen. Een andere observatie is dat gescheiden mannen meer hertrouwen dan hun gescheiden vrouwen met kinderen. Op de schaal van de gelukkigste mensen staan gehuwde mannen op de eerste plaats.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Een plaquette voor Germaine Greer in de Sydney Writers Walk-serie op Circular Quay.
  • On Rape, Melbourne (Melbourne University Press), 2018
  • White Beech: The Rainforest Years (2013), Bloomsbury London (over haar werk om 60 hectare bos in Australië in natuurlijke staat te herstellen)[2]
  • Shakespeare's Wife (2007), Bloomsbury Publishing, ISBN 9780747593003
  • On Rage, Melbourne (Melbourne University Press), 2008
  • Stella Vine, Oxford (Modern Art Oxford), 2007
  • The future of feminism, Maastricht (Studium Generale Maastricht) 2004 ISBN 90-807191-6-1
  • Whitefella Jump Up: The Shortest Way To Nationhood (2004), Profile Books, ISBN 1861977395
  • The Beautiful Boy, New York (Rizzoli) 2003, ISBN 0847825868.
  • Libraries (2003), Lemon Tree Press, ASIN B0006S84S6
  • One Hundred Poems by Women (2001), Faber and Faber, ISBN 0571207340
  • John Wilmot, Earl of Rochester, Horndon (Northcote House) 2000 ISBN 0-7463-0888-4
  • The Whole Woman London (Doubleday), 1999. ISBN 0-385-60015-1.
  • Slip-shod Sibyls. recognition, rejection and the woman poet, London (Viking), 1995 ISBN 0-670-84914-6
  • The Change. Women, Aging and the Menopause, Londen (Ballantine Books) 1991, ISBN 0449908534.
    • Vertaald als Overgang. Over vrouwen en ouder worden, Amsterdam (Meulenhoff) 1992, ISBN 90-290-2902-1
  • Daddy, We Hardly Knew You, Londen (Hamilton) 1989, ISBN 0-241-12538-3.
    • Vertaald als We hebben je nauwelijks gekend, pappie, Amsterdam (Meulenhoff) 1989, ISBN 90-290-3642-7
  • The Madwoman's Underclothes: Essays and Occasional Writings Londen (pan) 1986) ISBN 0-330-29407-5.
    • Vertaald als: Bent u nog feministisch? Essays en artikelen, Amsterdam (Meulenhoff) 1989. ISBN 90-290-2283-3.
  • Shakespeare (1986), Past Masters series, Oxford University Press, ISBN 0192875396.
  • Sex and Destiny: The Politics of Human Fertility, London (Secker & Warburg) 1984. ISBN 0-436-18801-5.
    • Vertaald als Het lot van de vrouw. De politiek van de menselijke vruchtbaarheid, Amsterdam (Meulenhoff) 1984. ISBN 90-290-1986-7
  • The Obstacle Race. The Fortunes of Women Painters and Their Work, New York (Farrar, Straus, Giroux) (1979). Editie 2001, Tauris Parke Paperbacks, ISBN 1860646778.
    • Vertaling: Vrouwenwerk. Wedloop vol hindernissen. Amsterdam (Meulenhoff) 1980, ISBN 90-290-1032-0
  • The Revolting Garden, HarperCollins, 1979. Onder pseudoniem Rose Blight
  • The Female Eunuch (1970), this edition, Farrar Straus Giroux (2002), ISBN 0374527628.
  • The Ethic of Love and Marriage in Shakespeare's Early Comedies, (PHD). University of Cambridge, 1968
  • The development of Byron's satiric mode, (MA). University of Sydney, 1963