Janine Jansen

Janine Jansen
	Jansen in 2019
Volledige naam	Janine Jansen
Geboren	7 januari 1978
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	Solovioliste
Instrument(en)	Stradivarius Viool, de "Rivaz-Baron Gutmann" uit 1707
Label(s)	Decca
	Officiële website;
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Klassieke muziek

Niet te verwarren met Jeanine Janssen, een Nederlandse juriste.

Janine Jansen komt op voor een concert met de Deutsche Kammerphilharmonie Bremen in het Koninklijk Concertgebouw in Amsterdam

Janine Jansen (Soest, 7 januari 1978) is een Nederlands violiste.

Ze heeft een internationale carrière opgebouwd met optredens met tal van befaamde orkesten en dirigenten. Daarnaast is Janine Jansen ook zeer actief op het terrein van de kamermuziek en was ze in 2003 de initiator en de artistiek leider van het jaarlijks terugkerende Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht. Na een korte onderbreking in 2017 en 2018 is ze vanaf 2019 weer de vaste artistiek leider. In 2023 vierde zij het 20-jarig bestaan van het Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht.

Als waardering voor de "fenomenale wijze" waarop Janine Jansen volgens de jury invulling geeft aan haar uitvoerend kunstenaarschap, kreeg zij in 2018 de Johannes Vermeerprijs, de Nederlandse staatsprijs voor de kunsten, toegekend. Ze werd door de jury geprezen voor "haar uitzonderlijke muzikale interpretaties, haar inzet voor het vak van violist en ook als rolmodel voor jonge musici".^[1]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Janine Jansen komt uit een muzikale familie in Soest. Haar vader Jan Jansen speelt orgel, klavecimbel en piano. Hij was van 1987 tot en met mei 2011 organist van de Dom van Utrecht, waar haar grootvader van moederskant Maarten Kooij gedurende twintig jaar als cantor de kerkmuziek leidde. Hij organiseerde een concertserie op de zaterdagmiddag, waarin zijn kleindochter ook optrad. Haar oom is de bas Peter Kooij, haar moeder Christine Jansen-Kooij zingt (sopraan) en haar oudere broers zijn de klavecinist David Jansen en de cellist Maarten Jansen.

Janine Jansen begon op haar zesde met vioolspelen bij de docente Coosje Wijzenbeek. Aan het Utrechts Conservatorium was ze leerlinge van onder anderen Philipp Hirshhorn en studeerde ze in 1998 af met de hoogste onderscheiding. Een jaar daarvoor debuteerde ze in het Concertgebouw in Amsterdam. Sinds 1998 maakt ze deel uit van het ensemble Spectrum Concerts Berlin onder leiding van Frank Dodge.

Janine Jansen is, sinds de oprichting in 2014, lid van de Akademie van Kunsten.

Internationale carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Een optreden in Londen met het Philharmonia Orchestra onder Vladimir Asjkenazi in november 2002 betekende de internationale doorbraak in haar carrière. In 2003 sloot ze een contract met het platenlabel Decca, dat haar eerste cd wereldwijd uitbracht, voor een Nederlandse solomusicus een primeur. In 2005 opende ze BBC's First Night of the Proms in de Londense Royal Albert Hall.

Ze werd uitgenodigd bij een reeks bekende orkesten: de Berliner Philharmoniker, het London Symphony Orchestra, de New York Philharmonic, het Philadelphia Orchestra, het Cleveland Orchestra en het NHK Symphony Orchestra in Tokio. Als soliste werkte ze met de dirigenten Lorin Maazel, Valeri Gergiev, Riccardo Chailly, Mariss Jansons, Paavo Järvi, Neeme Järvi, Neville Marriner, Esa-Pekka Salonen, Edo de Waart en anderen.

In het seizoen 2017/2018 was Janine Jansen artist-in-residence in de Carnegie Hall in New York.

Ook in de kamermuziek is Janine Jansen actief. Ze speelt regelmatig kamermuziek met onder anderen Leif Ove Andsnes, Itamar Golan, Mischa Maisky, Julian Rachlin, Martin Fröst, Torleif Thedéen en Maxim Rysanov. Vanaf 2003 is zij artistiek leider en inspirator van het door haar opgerichte Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht, dat ieder jaar wordt gehouden op verschillende locaties in de stad Utrecht. Na afloop van het seizoen 2016 droeg ze de artistieke leiding over aan de celliste Harriet Krijgh om deze vanaf 2019 weer op te pakken.

In de zomer van 2019 is zij begonnen aan het lesgeven aan een klein klasje van drie leerlingen in het Zwitserse Sion (Zwitserland).^[2]

In 2020 zou zij het Prinsengrachtconcert geven, samen met cellist Mischa Maisky en pianist Denis Kozhukhin, maar door de maatregelen rond de coronapandemie die dat jaar uitbrak, kon ze niet naar Amsterdam komen. Daarom werd dit concert overgenomen door het Van Baerle Trio.

Instrument[bewerken | brontekst bewerken]

Janine Jansen bespeelt een Stradivariusviool, de Shumsky-Rode uit 1715 in bruikleen gegeven door een Europese weldoener. Ook heeft ze de Stradivariusviool Rivaz-Baron Gutmann uit 1707 gebruikt.^[3]

Film[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 maakte Paul Cohen de film documentaire Janine, waarin ook de schaduwkanten van de roem en de druk om te presteren aan de orde kwamen. Door een toenemende vermoeidheid moest zij eind 2010 concerten afzeggen en enkele maanden rust nemen.

In 2012 speelde Janine Jansen Zomer 1945, de soundtrack voor de speelfilm Süskind, gecomponeerd door Bob Zimmerman en Nando Eweg.

Ook verzorgde zij in 2015 de soundtrack van de verfilming van het boek Publieke Werken.^[4]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

1988 en 1990: eerste prijs bij de Iordens Viooldagen in Den Haag.
1993: derde prijs op het Nationaal Vioolconcours Oskar Back.
2003: Nederlandse Muziekprijs
2007: NDR Musikpreis
2008: VSCD Klassieke Muziekprijs in de categorie Individuele prestatie
2008: Royal Philharmonic Society Instrumentalist Music Award
2012: Concertgebouw Prijs
2018: Johannes Vermeerprijs, de Nederlandse staatsprijs voor de kunsten

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
24 Capriccios for Violin from the Netherlands^[5]	2003	-
Janine Jansen^[6]	2003	26-04-2003	20	15
Vivaldi - The Four Seasons^[7]	2004	09-10-2004	33	14	Goud
Shostakovich: Piano Quintet^[8]	2006	-
Mendelssohn & Bruch: Concertos & Romance^[9]	2006	21-10-2006	23	21	Goud
Bach - Inventions & Partita^[10]	2007	27-10-2007	12	18
Tchaikovsky - Violin Concerto^[11]	10-10-2008	18-10-2008	5	19
Beethoven / Britten: Violin Concertos^[12]	25-09-2009	03-10-2009	3	32
Beau soir^[13]	24-09-2010	02-10-2010	3	18
Les stars du classique	2010	-			Verzamelalbum
Prokofiev	28-09-2012	06-10-2012	10	19
Bach Concertos	2013	19-10-2013	5	19
Brahms Bartok 1	2015	07-11-2015	16	11	met bonus-cd
Van der Aa: Violin Concerto	2016	-
The Art of / The Very Best of	2016	31-12-2016	86	1
12 Stradivari	2021	18-09-2021	25	3	met Antonio Pappano

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Vivaldi - The Four Seasons^[7]	2004	21-09-2013	113	2
Bach Concertos	2013	26-10-2013	107	4
Brahms Bartok 1	2015	07-11-2015	65	4	met bonus-cd

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Nu dat jij er bent	11-12-2003	27-12-2003	14	8	met Carel Kraayenhof en Trijntje Oosterhuis / Ode bij geboorte van prinses Catharina-Amalia / Nr. 4 in de Single Top 100

NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Nu dat jij er bent (met Carel Kraayenhof & Trijntje Oosterhuis)	-	-	1389	738	1236	1433	1813	1699	1663	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Ep[bewerken | brontekst bewerken]

iTunes Live Session: Bach, 2007

Dvd[bewerken | brontekst bewerken]

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Dvd Music Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Vivaldi: The four seasons	2014	13-09-2014	21	1

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

50 prominenten over hun mooiste klassieke muziekstukken aller tijden. De keuze van Janine Jansen, plus cd, 2010
Er is eenmalig een tijdschrift rond Janine Jansen uitgebracht, getiteld Janine.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Violiste Janine Jansen wint Johannes Vermeer Prijs 2018. Johannes Vermeer Prijs. Gearchiveerd op 25 september 2021. Geraadpleegd op 6 september 2018.
↑ Janine Jansen: 'In de muziek is breekbaar zijn iets moois, waarom dan aan de buitenkant een superwoman zijn?' volkskrant.nl. Gearchiveerd op 21 maart 2023.
↑ (en) Janine Jansen receives 1707 Stradivarius violin on ten-year loan thestrad.com. Gearchiveerd op 29 mei 2023.
↑ Janine Jansen verzorgt muziek voor film Publieke Werken. Het Parool (25 september 2015). Gearchiveerd op 6 september 2018. Geraadpleegd op 6 september 2015.
↑ 24 Capriccios for Violin from the Netherlands met Benjamin Schmid & Joris van Rijn.
↑ Tsjaikovski, Chatsjatoerjan, Saint-Saëns, Sjostakovitsj, John Williams, Vaughan Williams, Ravel, met Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Barry Wordsworth.
↑ ^a ^b Dohnányi: Serenade voor strijktrio, Sextet, met Spectrum Concerts Berlin o.l.v. Frank S. Dodge.
↑ Sjostakovitsj: Pianokwintet op. 57, Pianotrio nr. 1, op. 8, Stukken voor twee violen en piano, met Itamar Golan, Julian Rachlin, Yuri Bashmet, Mischa Maisky.
↑ Mendelssohn & Bruch: Vioolconcert nr. 1, Romance op. 85, met Gewandhausorchester Leipzig o.l.v. Riccardo Chailly.
↑ Bach: Inventions BWV 772-786 & Partita BWV 1004, met Maxim Rysanov en Torleif Thedeen.
↑ Tsjaikovski: Vioolconcert, Souvenirs d'un lieu cher, met Mahler Chamber Orchestra o.l.v. Daniel Harding.
↑ Vioolconcert (Beethoven), Vioolconcert (Britten), met Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, London Symphony Orchestra o.l.v. Paavo Järvi.
↑ Debussy, Lili Boulanger, Messiaen, Fauré, Ravel, Richard Dubugnon, met Itamar Golan (piano).

[T2000-14] Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

[1] Violiste Janine Jansen wint Johannes Vermeer Prijs 2018. Johannes Vermeer Prijs. Gearchiveerd op 25 september 2021. Geraadpleegd op 6 september 2018.

[2] Janine Jansen: 'In de muziek is breekbaar zijn iets moois, waarom dan aan de buitenkant een superwoman zijn?' volkskrant.nl. Gearchiveerd op 21 maart 2023.

[3] (en) Janine Jansen receives 1707 Stradivarius violin on ten-year loan thestrad.com. Gearchiveerd op 29 mei 2023.

[4] Janine Jansen verzorgt muziek voor film Publieke Werken. Het Parool (25 september 2015). Gearchiveerd op 6 september 2018. Geraadpleegd op 6 september 2015.

[5] 24 Capriccios for Violin from the Netherlands met Benjamin Schmid & Joris van Rijn.

[6] Tsjaikovski, Chatsjatoerjan, Saint-Saëns, Sjostakovitsj, John Williams, Vaughan Williams, Ravel, met Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Barry Wordsworth.

[Vivaldi-7] Dohnányi: Serenade voor strijktrio, Sextet, met Spectrum Concerts Berlin o.l.v. Frank S. Dodge.

[8] Sjostakovitsj: Pianokwintet op. 57, Pianotrio nr. 1, op. 8, Stukken voor twee violen en piano, met Itamar Golan, Julian Rachlin, Yuri Bashmet, Mischa Maisky.

[9] Mendelssohn & Bruch: Vioolconcert nr. 1, Romance op. 85, met Gewandhausorchester Leipzig o.l.v. Riccardo Chailly.

[10] Bach: Inventions BWV 772-786 & Partita BWV 1004, met Maxim Rysanov en Torleif Thedeen.

[11] Tsjaikovski: Vioolconcert, Souvenirs d'un lieu cher, met Mahler Chamber Orchestra o.l.v. Daniel Harding.

[12] Vioolconcert (Beethoven), Vioolconcert (Britten), met Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, London Symphony Orchestra o.l.v. Paavo Järvi.

[13] Debussy, Lili Boulanger, Messiaen, Fauré, Ravel, Richard Dubugnon, met Itamar Golan (piano).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[noot 1]