Lucien Aimar

Lucien Aimar
	Aimar in 1973
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	28-04-1941
Geboorteplaats	Hyères, Frankrijk
Ploegen
1965 - 1966; 1967 - 1969; 1970 - 1971; 1972; 1973	Ford France-Gitane; Bic; Sonolor-Lejeune; Rokado ; De Kova-Lejeune
Beste prestaties
Milaan-San Remo	11e (1966)
Ronde van Vlaanderen	13e (1968)
Parijs-Roubaix	19e (1970)
Luik-Bastenaken-Luik	14e (1971)
Ronde van Lombardije	12e (1965)
Ronde van Italië	7e (1967)
Ronde van Frankrijk	1e (1966) ; 1 etappezege
Ronde van Spanje	9e (1968)
WK op de weg	9e (1966)
Portaal	Wielersport

Lucien Aimar (Hyères, 28 april 1941) is een voormalig Frans wielrenner en was als professional actief van 1965 tot en met 1973 en behaalde in totaal 34 wegzeges.

Aimar maakte zijn debuut op veertienjarige leeftijd. In 1960 werd hij 3e bij de nationale titelstrijd bij de amateurs. Zijn eerste overwinning als amateur boekte hij twee jaar later in de wegwedstrijd Parijs-Briare.
In 1964 werd hij in de Ronde van de Toekomst tweede: zijn achterstand op de winnaar, de Italiaan Felice Gimondi, bedroeg slechts 42 seconden. Dat verschil was mede ontstaan, nadat Aimar de Belg Jos Spruyt te lijf was gegaan en hij 1 minuut tijdstraf had gekregen.
Later dat jaar nam hij deel aan de Olympische Spelen wegwedstrijd in Tokyo.

Het jaar daarop kreeg hij een profcontract aangeboden bij de ploeg van Jacques Anquetil. Zonder een etappe te winnen behaalde Aimar in 1966 de eindzege in de Ronde van Frankrijk. Met behulp van Anquetil en Julio Jiménez wist hij in de 17e etappe Jan Janssen uit de gele trui te rijden.
Aimar behaalde nog drie keer een top-10 plaats in de Ronde van Frankrijk; merkwaardig genoeg werd hij ook drie keer 17e. Hij won de Vierdaagse van Duinkerken (1967) en het nationaal kampioenschap op de weg (1968). In 1973 stopte hij met wielrennen.

Belangrijkste resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

1963

2e Wegwedstrijd op de Middellandse Zeespelen

1965

3e - Parijs-Camembert
4e - Dauphiné Libéré

1966

1e - Eindklassement Ronde van Frankrijk
1e - Genua-Nice
2e - Waalse Pijl
5e - Dauphiné Libéré
9e - Wereldkampioenschap wielrennen

1967

1e - Eindklassement Vierdaagse van Duinkerke
1e - etappe 8 Ronde van Frankrijk
1e - Mont Faron (tijdrit)
2e - Frans kampioenschap wielrennen op de weg, Elite
4e - Parijs-Nice
6e - Ronde van Frankrijk
6e - Parijs-Tours
7e - Ronde van Italië

1968

1e - Frans kampioen op de weg, Elite
7e - Ronde van Frankrijk
7e - Parijs-Nice
7e - Trofeo Baracchi
9e - Ronde van Spanje
10e - Wereldkampioenschap

1969

4e - Frans kampioenschap wielrennen op de weg, Elite
5e - Catalaanse Week
5e - Ronde van de Oise

1970

1e - etappe 5 Midi Libre
1e - Klimmerstrofee
2e - Bordeaux-Parijs
5e - Parijs-Nice
7e - Frans kampioenschap wielrennen op de weg, Elite

1971

3e - Rund um den Henninger-Turm
4e - Ronde van Corsica
5e - Parijs-Nice
8e - Frans kampioenschap wielrennen op de weg, Elite
9e - Ronde van Frankrijk
9e - GP Isbergues
10e - Klimmerstrofee

1972

9e - Vierdaagse van Duinkerke
10e - Ronde van Catalonië

1973

1e - etappe 5a Vierdaagse van Duinkerke
8e - Klimmerstrofee
8e - Bordeaux-Parijs

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1965		opgave	11e
1966		↑
1967	7e	6e (1)
1968		7e	9e
1969		30e
1970		17e
1971		9e
1972		17e
1973		17e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Rund um den Henninger Turm	WK op de weg	Wereldranglijsten
1965						12e
1966	11e			27e		23e	2		9e	5e (SPP)
1967	30e	18e	77e	39e		16e	12e			7e (SPP)
1968	24e	89e	13e						10e
1969	25e					24e
1970				19e			18e
1971	13e			33e	14e		52e	3		21e (SPP)
1972	44e	44e		30e	20e		38e	15e
1973

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

In 1967 werd Désiré Letort Frans kampioen voor Lucien Aimar. Letort werd echter positief bevonden na dopingcontrole en het kampioenschap werd aan Aimar toegekend. Hij weigerde echter de kampioenstrui te dragen en kreeg daarvoor een boete van 500 Franc per dag dat hij de trui niet droeg van de Franse bond. Hij vocht de zaak aan en behoefde uiteindelijk de boetes niet te betalen.